దశావతారాలు

శ్రీపతి! జగదాధారా!
పాపాపహ! చక్రధారి! పావనచరితా!
హే పరమానందద! చి
ద్రూపా!పద్మాయతాక్ష! దుఃఖవిదారా! 1.

అవనిలోపల ధర్మంబు నణగద్రొక్కి
తా నధర్మంబు వ్యాపింప, దాని గూల్చి
మానవాళిని రక్షించి జ్ఞానమొసగ
నవతరింతువు గోవింద! యద్భుతముగ. 2.

నీరూపము లనుపమములు
కారుణ్యాత్ముడవునీవు కంసారి! హరీ!
తోరపు భక్తిని గొల్చిన
వారికి కల్మషములుడుగు వైభవమబ్బున్. 3.

తొల్లి మత్స్యమవౌచు దుష్టు రాక్షసు గూల్చి
          వేదరక్షణ చేసి విమలమతుల
జీవరాశుల నెల్ల నావలో నెక్కించి
          జలధికావల జేర్చి సాకినావు,
సురసంఘములు నాడు శుక్రశిష్యులగూడి
          క్షీరాబ్ధి ద్రచ్చంగ గోరునపుడు
కూర్మరూపంబంది కుధరంబు నిలబెట్టి
          యమరుల కండయై యలరినావు,
నాడు వరాహమై నవ్యతేజముతోడ
          నసురు హిరణ్యాక్షు నణచి భూమి
నుద్దరించుటచేత నుత్సాహమమరుల
          కందించి యున్నాడ వద్భుతముగ!
నిరతంబు నినుగొల్చు నిజనందనుని జంపు
          యత్నంబులోనున్న యసురపతిని
నరసింహరూపివై నఖములతో జీల్చి
          చెండాడితివినీవు దండమయ్య,
పరమాద్భుతంబుగా వడుగౌచు వామనా
          కారుండవై యజ్ఞకాలమందు
బలిని యాచనచేసి పదముల మూడింట
          నాక్రమించెడి మేర నందినావు,
పరశురాముండవై బలమదయుతులైన
          క్షత్రియులంబట్టి సంహరించి
క్షితినిక్షత్రియహీన జేయబూనినయట్టి
          దక్షుండ వోదేవ! దానవారి!
రామావతారాన రావణాసురు గూల్చి
          ధర్మంబు కాపాడి ధరణిజాత
కానందమును గూర్చి మానవాళికి సతం
          బాదర్శ దైవమై ఖ్యాతి గాంచి,
యటుపైన కృష్ణుండ వౌచు యశోదకు
          సంతసంబును నిల్పి సర్వగతుల
గోపాల బంధులన్ కాపాడుటే కాదు
          కంసాది దుష్టులన్ క్రమత గూల్చి
భారతావనిలోన భవ్యసద్ధర్మంబు
          నిలిపియుంటివి నీవు నిష్ఠబూని,
శాక్యవంశమునందు జన్మించి మునివౌచు
          ధరణిపై నెన్నెన్నొ ధర్మములను
బోధించి యంతటన్ బుద్ధుండవై వెల్గి
          లోకముల్గాచినా వేకదీక్ష
కలియుగాంతపువేళ యిలనుగావగ నీవు
          కల్కివౌదు వటంచు పల్కుచుంద్రు
దేవ! వైకుంఠవాసి! హే దివ్యతేజ!
అఘవిదారక!కేశవ! హరి! ముకుంద!
భాగ్యదాయక! మాధవ! వాసుదేవ!
సకలభువనావనానంత! సత్యరూప! 4.

దుష్టరాక్షససంహార! దురితదూర!
నిత్యసంతోషదాయక! నిర్మలాంగ!
శిష్టరక్షక! దైత్యారి! శ్రీప్రదాత!
సన్నుతించెద సతతంబు నిన్నుదేవ!. 5.

సకలభువనంబులనుగావ జగతిలోని
జీవరాశుల నెద్దాని స్వీకరించి
రూపధారణ జేతువో పాపమణచ
నూహచేయగ లేరెవ్వరుర్విలోన. 6.