Tuesday 2 April 2013

పద్యరచన

“తులసి”
మూలంబందున తీర్థము
లాలోకించంగ నడుమ నఖిలామరులున్
లాలితముగ నగ్రంబున
మేలగు శ్రుతులుండు తులసి మేదిని కెపుడున్.


శుభములు గూర్చుచు నుండును
విభవంబుల నందజేయు విస్తృతరీతిన్
ప్రభవింప జేయు సుఖముల
నభయదమీ తులసికిప్పు డంజలి చేతున్. 
“అంతర్జాల అవధానము”
సంతోషదమిది యనదగు
నంతర్జాలంబునందు నత్యుత్సుకతన్
వింతగ తారొనరించెడి
దెంతయు నవధానవిద్య యిక్కాలమునన్. 
“తారక మంత్రము”
వారికి శాశ్వతంబగు శుభంబులు, సంతతసౌఖ్యసంపదల్
వారికి ధర్మజీవనము, వైభవదీప్తియు, మోక్షసిద్ధి యె
వ్వారలు సర్వకాలముల పాపవినాశినియౌచు వెల్గు నీ
తారకమంత్రరాజమును తప్పక భక్తి జపింతురెల్లెడన్.


 కాకికబురు.
ఇంటిమీద చేరి ఇరుమారు ముమ్మారు
"కావు,కావు”మనుచు కాకి యప్పు
డరచినట్టివేళ నటునుండి చుట్టాల
రాక సత్యమనియె కాకికబురు. 


“తేనె పూసిన కత్తి”
కూర్మి బల్కుచు గొంతులు కోయుచుండు
తేనెపూసిన కత్తులౌ మానవులను
వినుడు గోముఖవ్యాఘ్రంబు లనగవచ్చు,
ధర బయోముఖవిషపాత్రలరయ వారు.  
 


“భువన విజయము” 
ఏసభాస్థలిలోన వాసికెక్కిన కవుల్
             దిగ్గజంబులరీతి దీర్చియుందు
రేసభాభవనాన నేవేళ జూచిన
            సాహితీస్పర్థలు జరుగుచుండు
ఏసభాంగణమునం దెన్నెన్నొ కావ్యంబు
           లుద్భవించుచునుండు నుత్సవముగ
నేసభాస్థలమునం దెల్లకాలంబుల
          కవులసన్మానంబు కాంచగలము
"దేశభాషల లెస్స యీ తెలుగ”టంచు
పలికియుండిన కర్నాట ప్రభుని సృష్టి
భువనవిజయంపు నామాన పుడమిపైన
ఖ్యాతినందిన సత్కళాఖండ మద్ది.  

 తృప్తి
ఉన్నదానితోడ నుర్వీతలంబున
సంతసించుచుండ సర్వజగతి
సౌఖ్యమబ్బుచుండు విఖ్యాతి చేకూరు
తృప్తి జీవితాన దీప్తి నొసగు.


తృప్తిలేనిచోట వ్యాప్తంబులైయుండు
వేగ మఖిలమైన రోగములును
మానసంబులోన మమతానురాగాల
గంధమించుకైన కానరాదు.  


మయసభ
ఏసభాభవనంబు వాసిగన్నది చూడ
                సౌందర్యరాశియౌ మందిరముగ,
ఏసభాభవనంబు భాసిల్లుచుండెను
               కమనీయసత్కళాఖండ మట్లు,
ఏసభాభవనమం దాసుయోధను డప్పు
               డవమానమును బొందె ననుపమముగ
ఏసభాస్థలముతా నిమ్మహి పాండవ
               కౌరవకలహాల కారణంబు,
అదియె మయుడను శిల్పితా నతికుశలత
రచన మొనరించి యా ధర్మరాజు కపుడు
నిండు మనమున నర్పించి యుండె నాడు
లేని దున్నట్లు కన్పించు దానిలోన.  

 “అభయ హస్తము”
కలిమి బలిమి యొసగు కలియుగదైవంబు
వేంకటేశ్వరుండు విశ్వమునకు
నభయహస్త మెప్పు డందించుచుండంగ
భయము నందనేల? భక్తకోటి. 

 “ఉగాది”
విజయోత్సవములు జరిగెడు
ప్రజలెల్లరు సుఖములంది బహుసంపదలన్
విజయాబ్దమందు గందురు
నిజమిది శుభమగుత యందు నేనెల్లరకున్. 


 “పుట్టినిల్లు”
ఎద్దాని గనినంత నీక్షణద్వయముతో
హర్షాతిరేకంబు ననుభవింత
మెద్దాని నామంబు నెపుడు విన్ననుగాని
మమతానురాగంబు లమరుచుండు
ఎద్దానిలో జేర నద్దిర! చూడంగ
సకలసౌఖ్యంబులు ప్రకటమగును
ఎద్దాని సారూప్య మిమ్మహీతలమందు
కాంక్షించి వెతికిన కానరాదు
సర్వజనముల కయ్యది సంతతంబు
హర్షదాయక మన్నింట నద్భుతంబు
శాంతియుతమింక శ్రేష్ఠంబు సత్త్వదంబు
పుట్టినిల్లది నిక్కంబు భోగదంబు.  


“వాగ్భూషణము”

భూషణంబులు కాబోవు పుడమిలోన
మనిషి కేనాడు హారాలు, మణులు, విరులు
స్నాన వస్త్రాదు లనుపమ సంపదలును
భూషణంబైన దొక్కవా గ్భూషణంబె


“ఎండమావులు”
ఎండమావిజూచి యిందులో నీరంబు
త్రాగగలనటంచు దలచు జనుడు
కువలయంబులోన కుందేటికొమ్ముకై
వెతుకువాని పగిది వెర్రివాడు.  


కవిత్వ ప్రయోజనము, అవధాని ప్రశంస


యశము ధనము నిచ్చు, వ్యవహారవిదు జేయు
శుభము లందజేయు, సుందరివలె
బోధచేయుచుండు పుడమిని కాన క
వనము సుఖము నొసగు జనుల కెపుడు.


అవధానసుధాకరుడయి
శ్రవణానందంబు గలుగు సరణిని నేడున్
కవితామృతమును బంచుట
స్తవనీయము పార్వతీశశర్మాఖ్యకవీ! 


ధరణి

నేలతల్లి మనము నిత్యసౌఖ్యంబిచ్చి
రక్ష చేయుచుండు లక్షణముగ
పలురకంబులైన కలుషజాలంబందు
కూలద్రోయరాదు కువలయమును.
పుస్తకం

పుస్తకంబునందు భువనంబులన్నియు
దాగియున్నవనుట తథ్య మవని
సకలసౌఖ్యందంబు సర్వార్థదాయియౌ
పుస్తకంబు హస్తభూషణంబు. 



అణో రణీయాన్ మహతో మహీయాన్

పరమాత్మ యణువుకంటెను
పరమాణువుకంటె జూడ బహుసూక్ష్మాంగుం
డరసిన నాపరమాత్ముం
డురుతర కాయుండు నౌచు నునికిన్ జూపున్. 



అద్దెయిల్లు

సొంత యిల్లు లేక చింతించు వారల
నెంతొ యాదరాన చెంతజేర్చి
వంత దీర్చుచుండి సంతోషమందించు
నవనిలోన సత్య మద్దెయిల్లు.


ఈమాతంగము మంగళప్రదముగా నీరాజమార్గంబునన్
క్షేమం బారయు దేవదూత పగిదిన్ జేజేల కర్హంబుగా
భూమిన్ హర్షము పంచుచున్ వెడలె నోపుణ్యాత్ములారా! పయిన్
శ్రీమంతంబగు వృక్షశాఖములతో, చేయందగున్ సన్నుతుల్.
శక్తిహీనులేని యుక్తిగనొకటైన
నధికులైన వారి నణచగలరు
వడివడి మృగరాజు నడవిదున్నలుగూడి
తరుముచుండు దృశ్య మరయదగును.

ఆటవిడుపు
http://www.blogger.com/img/icon_delete13.gif
ఆటవిడుపు కొరకు మేటియై వెలుగొందు
పద్యరచన చేసి హృద్యముగను
చదువువారి కెంతొ సంతోషమునుబంచు
పండితాళి కెల్ల వందనంబు
రసవంతమై యొప్పు రమ్యభోజనమందు
..........అప్పడంబులు జూడ నాటవిడుపు,
విజ్ఞానమును గూర్చు విద్యనేర్పుటలోన
..........హాస్యోక్తు లవిగాదె యాటవిడుపు
సాగరతుల్యమౌ సంసారమందున
.......... ఆప్త బంధుల రాక యాటవిడుపు,
సుఖ దుఃఖ మిళితమై చొక్కు జీవితములో
..........నాత్మజసంప్రాప్తి యాటవిడుపు
నిష్ఠతో గూడి సతతంబు నిర్మలాత్మ
నఘము బాపంగ నుతియించి హరిని గాంచి
భక్తి పొంగార మ్రొక్కిడి ముక్తి గనుట
నాటవిడుపుల కెల్లయు నాటవిడుపు.



 
 

No comments:

Post a Comment