పేదరికం
పద్య రచన - 214
పేదరికం
ఎవరీ బాలకు నుద్ధరించగలరో? యేమాయెనో వీనికిన్?
భవమే భారముగా దలంచి యితడున్ బల్మారు చేచాచుచున్
భవతీ భిక్షమటంచు వేడుకొనినన్ పట్టించుకో రెవ్వ రీ
యవనిన్ పేదరికమ్ము శాపముగదా! యన్యంబు లందెన్నగా.
బక్క చిక్కి పోయె లెక్కకు నందుచు
శల్యపంక్తి యునికి చాటుచుండె
తనువు డస్సిపోయె దైన్యంబు పొడచూపె
చేష్టలుడిగె యెడద చీకిపోయె.
నోటినుండి యొక్క మాటైన బలుకగా
శక్తి లేకపోయె, చావలేక
బ్రతుకుచున్న వాని వంకకు జూచెడు
ఘనుడొకండు కూడ కానరాడు.
వేదభూమి యండ్రు, మోదదాయిని యండ్రు
భరతఖండ మందు బడుగులపయి
దయను జూపుచుండు ధర్మాత్ములెందరో
సిద్ధ మన్యమింక చెప్పనేల?
సర్వజనుల నెపుడు సమదృష్టితో జూచి
కాచుచుండు నంచు గణుతికెక్కి
జగతి నేల గూర్చె భగవాను డీరీతి
పేద మరియు ధనిక భేదములను.
No comments:
Post a Comment