హేవళంబి-స్వాగతం

పళ్ళెరంబు నందు పావనం బైనట్టి

వస్తుచయము గాంచవచ్చునదిగొ

స్వాంతశుద్ధితోడ సర్వేశు బూజించు

వారి యత్న మనగ వచ్చు నిజము.


పూజ చేసి పిదప పూర్ణమానసులౌచు

హేవళంబి నిలకు నెంతయేని

సంతసంబుతోడ స్వాగతింపగగోరు

వారి యత్న మనగ వచ్చు నిజము.


ఘనత గూర్చుచుండి తనకాలమందంత

శుభము లొసగుచుండి విభవమీయ

వలయు హేవళంబి స్వాగతం బనగోరు

వారి యత్న మనగ వచ్చు నిజము.


సకలగతుల మమ్ము సత్యానురక్తితో

నుండు నట్లు చూచి మెండుగాను

సర్వహితము గోరు సద్భావమిమ్మను

వారి యత్న మనగ వచ్చు నిజము.


కనుక రయముమీర కవులార! ముదముతో

స్వాగతించ రండు సవ్యగతిని

భూమి కేగుదెంచు హేమలంబిని నేడు

స్వాస్థ్య మొసగుచుండి సాకుమనుచు.
 

స్వాగతంబు నీకు వత్సరరాజమా!

హేవళంబి! జగతి కిడుము లొసగు

చుండగోరు మతుల ఖండించి సౌఖ్యంబు

గూర్చవలయు నీవు కూర్మిమీర. 

హేవళంబి.

సురుచిర చైత్రమాసమున చూతకిసాలపు భక్షణంబునన్

సరసముగాగ కోయిలలు సచ్ఛుభరావముతోడకూయగా

నరుసము గొల్పురీతి తరులన్నియు పచ్చదనాననిండగా

ధరపయి హేవలంబి సుఖదంబయి వచ్చెను దీప్తులీనుచున్.

మనుజులు చూతపత్రముల మాలలు ద్వారములందుగట్టిస

న్మునిగణ బోధితంబులయి మోదమొసంగెడు శ్లోకపంక్తులన్

ఘనతర భక్తిభావమున గానము చేయుచు స్వాగతించగా

మునుపటి హేవళంబి ముదమున్ భువిబంచగ వచ్చెనూత్నయై.

మామిడి కాయ ముక్కలకు మైమరపించెడి గంధయుక్తయై

క్షేమము గూర్చునట్టి దగు శ్రీప్రద నింబసుమంబు గూడి యా

ప్రేమను జూపు తింత్రిణిని విస్తృతమైన గుడాదు లింపుగా

నామని వేళ జేర్చ దరహాసిని వచ్చెను హేవళంబియై.

విప్రవర్యులు పంచాంగ విషయములను

జనహితార్థము సర్వత్ర చదువుచుండ

సంతసంబును దాల్చుచు సత్వరముగ

నేగుదెంచిన దీవేళ హేవళంబి.

కవులు నుత్సహించి కవితల సౌరభా

లవని పంచుచుండ భువనమందు

సౌఖ్యరాశినింపు సంవత్సరంబౌచు

నేగుదెంచె నిపుడు హేవళంబి.

స్వాగతంబు గొనుము వత్సరరాజమా

హేవళంబి! జగతి నెల్లవేళ

నీదుకాలమందు నిరుపమానందంబు

పంచుమంచు జేతు ప్రార్థనంబు.

శ్రీ హేమలంబీ(బా) నీకు స్వాగతము

శ్రీ హేమలంబీ(బా) నీకు స్వాగతము

శా.    

శ్రీలాలిత్యము, సర్వకార్యములలో క్షిప్రప్రమోదంబు సత్

   శీలౌన్నత్యము, సాధుసేవయు, మహిన్ చిత్సౌఖ్య సౌభాగ్యముల్

   మేలై వెల్గెడు భావజాలము మదిన్, మిన్నంటు సత్కీర్తు లే

   కాలం బెల్లెడ “హేమలంబి”! ప్రజకుం గల్గంగ నేతెంచుమా!.

శా.    

హేమాలంకృత! “హేమలంబి” వినుమా హెచ్చైన సౌఖ్యంబు లీ

   భూమిం బంచగ వేగ రమ్ము కొనుమా పూజ్యా! ఘనస్వాగతం

   బేమీయన్ హృదిలో దలంచి యిలపై కేతెంచి యున్నావు? రా

   యీ మాదేశపు దుర్దశన్ మనుపగా నిచ్ఛన్ మదిం దాల్చుచున్.

కం.   

మరియాదను నేర్పించగ

   సరసాత్మక! “హేమలంబి”! సత్వరగతితో

   నరుదెంచితి విదె స్వాగత

   మురుతర సౌఖ్యప్రదాత! యూహాతీతా!

కం.   

లంకల, బీళ్ళను, బొలముల

   నంకిత భావంబుతోడ నద్భుతరీతిన్

   సంకటహరమగు వృష్టిని

   గొంకక నో  “హేమలంబి”! గురిపించవలెన్.

కం.   

బీదలు ధనికులు ననియెడి  (బాదలు పెట్టక నీనా)

   భేదంబును జూపకుండ విమలాత్మకవై

   శ్రీదముగ”హేమలంబీ”

   మోదంబున సాగిరమ్ము మురిపించుటకై.

శా.    

నీవాసంబున భారతావని నికన్ నిత్యం బనాథ ప్రజా

   సేవాకార్యము వృద్ధిచెందవలయున్ శీఘ్రాతి శీఘ్రంబుగా

   భావావేశము ధర్మకర్మములకై పౌరాళి కబ్బన్వలెన్

   ధీవిస్తారము “హేమలంబి” మహదుత్తేజంబు లందన్వలెన్.

చం.   

కువలయ మంతటన్ గనగ కూర్ముల పేర్ములు మానవాళిలో

   స్తవమున కర్హమౌ విధిని సభ్యత నిండగ “హేమలంబి” నీ

   సువిదిత కాలచక్రమున శోభనమై వెలుగొందగా వలెన్

   భవదభిమాన భాగ్యమిక పౌరుల కెల్లర కందగా వలెన్.

కం.   

స్వార్థంబున నిధులన్నియు

   వ్యర్థం బొనరించువారి యత్నము లికపై

   సార్థకనామా! విను ని

   న్నర్థించెద “హేమలంబి” యణచుట కొరకై.

కం.   

గతి దప్పిన జనజీవన

   మతివేగమె నవ్యదీప్తు లందగ వలయున్

   క్షితిపయిని “హేమలంబీ”

   యతి సౌఖ్యము గూడవలయు నన్ని విధాలన్.

చం.   

తరముల సంస్కృతుల్ ప్రజలు దాల్చెడి మానస మీయరమ్ము నీ

   వరయుము నేటి కాలమున నంతట నిండు విదేశ పద్ధతుల్

   సురుచిర భావనాభరిత! సుందరనామక! “హేమలంబి” యీ

   భరత మహీస్థలంబుపయి పావనతన్ బ్రసరింప జేయుమా.

చం.   

ముదితలు సన్నుతుల్ గొనుచు మోదముతో జరియించుచుండి యే

   యదనున కష్టముల్ గొనక యిమ్మహి నుండెడి భవ్య గౌరవా

   స్పదమగు కాల మిత్తరిని సత్వర మీయగ “హేమలంబి” నీ

   మదిని దలంచి యెల్లెడల మాన్యత నందగ స్వాగతించెదన్. 

ప్రయాణ ప్రాంగణము.

ప్రయాణ ప్రాంగణము.

శా.     యానప్రాంగణ మాస్థలంబు కనగా నత్యున్నతోత్సాహులై

వానం జూడక యెండలం చనక నవ్వారంద రచ్చోటునన్

వైనం బొప్పగ వస్తుసంతతు లటుల్ పల్రీతులం బట్టి య

య్యానం బచ్చట జేర నెక్కుటకునై యాత్రంబునుం జూపరే.  ౧.

సీ.      ఒకచేత సామగ్రు లొప్పిదంబుగ నంది

యొకచేత బాలల కూత మిచ్చి,

వరుసగా నున్నట్టి బండి పెట్టెలలోన

చో టెక్క డున్నదో చూచుచుండి,

స్వల్పకాలంబులో సరియగు స్థానంబు

వెతికి యెక్కెడి కాంక్ష వేగ బరుచ,

యిది దాటిపోవంగ నెంత సేపటికైన

బండి యన్యం బచ్చ టుండ కునికి

తే.గీ.   శీఘ్ర గతితోడ పరుగెత్తు జీవనంపు

యాత్ర నత్యంత దక్షులై యనుదినంబు

చేయు చుండెడి వారౌట చేరుచుండి

రదిగొ వీక్షించు డవ్వారు ముదముతోడ.                               ౨.

కం.    యాత్రికులారా! రండని

గాత్రంబున మధురిమంబు కనబడ నీష

ణ్మాత్రం బాగక శకటము

చిత్రంబుగ గూయుచుండె సేవాదృష్టిన్.                                ౩.

ఆ.వె. కూతబండి తాను కూర్మితో ధరలోన

పిన్న పెద్ద యనెడు భేదములకు

దూర ముండి వారు కోరిన చోటులన్

జేర్చు చుండు సతము శ్రేష్ఠ యగుచు.                                           ౪. 

కాకర కాయ

కాకర కాయ

కాకర స్వాస్థ్యంబున కెపు
డాకరమై వెలుగుచుండు నతి హర్షదమై
శాకంబుల నుత్తమమై
చేకొను వారలకు గూల్చు చీకాకు లీలన్.

చేకుర జేయు హర్షమును శ్రేష్ఠము శాకము లందు జూడగా
సాకుచు నుండు లోకులను సన్మతి దానిని స్వీకరించినన్
దాకవు రోగసంతతులు తద్యుతమై వెలుగొందు స్ధానమున్
కాకర సేవనంబు కలకాల మవశ్యము మానవాళికిన్.

చేదుగ నున్న నేమి పరిశీలన చేయగ నెల్లరీతులన్
మోదము గూర్చు సత్యమిది ముక్కలపాకము చేసి తిన్నచో
స్వాదుతరంబుగా భువిని సత్త్వము గూర్చుచు రక్తశుద్ధి తా
నాదర మొప్ప జేయునది యన్నివిధాల బరోపకారియై.

చక్కని రూపమున్ మరియు సర్వ శుభంకరభావ మందుచున్
మిక్కిలి లాభదాయి వయి మేదినిపై వెలుగొందు చుందు వీ
వక్కట నన్నిప్రాంతముల నౌషధతుల్యగ కీర్తినందు నీ
వెక్కడనున్న నక్కడ నదెంతయు హర్షము చేరు కాకరా!.

భూజనులారా కాకర
నోజం గొనుచుండ గలుగు చుండును ముదముల్
మీ జయము గోరు దీనిని
భోజనమున స్వీకరించి పొందుడు సుఖముల్.

రోలు-పొత్రం

రోలు-పొత్రం

పొత్రముతో గల రోలది
చిత్రంబున జేరియుండె క్షేమంకరయై
మైత్రిని బంచుచు నుండును
ధాత్రిని గృహిణులకు నెపుడు తన్మయ యగుచున్.

పలు రకముల వంటకముల
కిలలో రుచి గూర్చునట్టి యింపగు లేహ్యా
లలవోకగ నందించుచు
నిలుచును హితకారి యౌచు నిష్థాగరిమన్.

గారెలు మొదలగు వాటికి
కోరికతో పప్పు రుబ్బ గూరిమి జూపున్
వారించదు తానెప్పుడు
మీరిన యాదరముతోడ మేదిని పైనన్.

పొత్రము బట్టుచు తనపై
చిత్రముగా ద్రిప్పువారి శ్రేయమె గోరున్
శత్రుత్వం బిల తానే
మాత్రంబును దాల్చబోదు మనుజులతోడన్.

రోకటి పోట్లకు నదరక
సాకతమున కాంక్ష దీర్చి సర్వ జనాలన్
శ్రీకరయై దయ జూచెడి
నీకు నులూఖల యశంబు నిరతం బందున్.

బాల్యం - అమూల్యం

బాల్యం - అమూల్యం

మానవ జీవనంబున సమానత నేర్పుస్థలంబు నిత్యస

న్మానము గూర్చుచున్ సతము మైమరపించుచునుండు చోటు ది

వ్యానుభవంబు లందగల భాగ్యము పంచెడి దిక్కికన్ బసం

దైన విధంబుగా నడిపి హర్షము నింపును బాల్యమేవిధిన్.

చీకు చింత లుండ వేకాకి యనియెడు

బాధ కలుగబోదు వ్యాధు లన్న

భయము చేరరాదు జయ మొక్కటేతప్ప

సంతసంబు గూడు నెంతయేని.

నీనాభేదము లెరుగరు

కానిమ్మని పిలువ జేరి కడు హర్షముతో

నానా రకముల క్రీడల

కేనిమిషంబైన నిలుతు రీబాలు రిలన్.

ఎక్కి దూకు క్రీడ యీచిత్రమందున

గానవచ్చుచుండె గాంచనగును

మిత్రులంద రెట్లు మేలంచు చేరిరా

చోట మేటి దాటు నాటయౌట.

భగవానుడు నా కెదురుగ

నగపడి వరమడుగుడన్న నతి హర్షమునన్

నిగమనుతా! బాల్యంబును

తగునిదె నాకిచ్చుటందు దండంబులతోన్.

చరవాణి

చరవాణి

కం.    శ్రీపతియు చంద్రశేఖరు

డా పరమేష్ఠియును గూడి యతి వత్సలురై

యీ పృథ్వికి నిను బంపిరి

చూపగ నీశక్తియు సొగసులు చరవాణీ!                                 ౧.

కం.    పిన్నలు పెద్దలు చదువరు

లెన్నంగా పామరాళి యెల్ల జగానన్

నిన్నే దలచుచు నుందురు

మున్నెన్నడు లేని చందమున చరవాణీ!                      ౨.

కం.    ఇందు గల వందు లేవను

సందేహము గూర్చబోక సర్వత్ర భువిన్

సౌందర్యంబును చాటుచు

నుందువు నత్యాప్త వౌచు నో చరవాణీ!                                  ౩.

కం.    నీవుండినచో నుండును

భావములో హర్షదీప్తి బహుభంగులుగా

నీవే సర్వాధారవు

జీవనమున నేడు జూడ చినచరవాణీ!                                    ౪.

కం.    పలుకులకే పరిమిత వయి

యిలలో యశమంది యుంటి వెంతేనియు నీ

వలనాడు నేడు చూడగ

తలపుల కనురూప వందు తగ చరవాణీ!                     ౫.

కం.    పిట్టగ కొంచెం బైనను

బిట్టగు నద్దాని కూత విను డనురీతిన్

పట్టెదవు చేతి లోపల

నెట్టన నతులితము శక్తి యిక చరవాణీ!                                 ౬.

కం.    నీయందు విశ్వ మంతయు

స్వీయాకృతి చేర్చియుండు స్థిరముగ నెపుడున్

శ్రేయంబులు సమకూర్చుట

కో యన మము జేరియుందు వో చరవాణీ!                            ౭.

కం.    ఛాయాచిత్రము లందుట

యీ యవనిని గష్టకార్య మింతకు పూర్వం

బీయుగమున నీ యునికిని

స్వీయములే సాధ్య మయ్యె విను చరవాణీ!                           ౮.

కం.    హస్తంబున నీవుండిన

పుస్తకముల నందబోరు పుడమిని ఛాత్రుల్

వాస్తవ మిది యిలపైగల

వస్తువు లన్నింట బ్రియవు భళి! చరవాణీ!                             ౯.

కం.    నీరాహారము లెవ్వరు

కోరరు నిన్నందిరేని కువలయమందున్

చీరెదరు నిన్నె సఖునిగ

నౌరా! నీమహిమము కననగు చరవాణీ!                      ౧౦.

కం.    తననోరు దెరిచి తల్లికి

ఘనమగు బ్రహ్మాండ మపుడు కాంచు మటంచున్

మును జూపిన కృష్ణుని వలె

తనియగ విశ్వమును జూపెదవు చరవాణీ!                             11

కం.    ఒకపరి మాటాడించుచు

ఒకపరి గీతాదులందు నుత్సవమిడి యిం

కొకపరి సకలము దెల్పుదు

వకటా! సర్వజ్ఞ వీవె యన చరవాణీ!                                      ౧2

కం.    ఈ కాలపు పిల్లలలో

చీకాకును జూడగలము చేతను నీవున్

లేకున్న వేళలందున

నేకాలము సత్యమందు నిది చరవాణీ!                                  ౧3

కం.    మోదం బొకయిం తొదవదు

గాదా నిను జూడకున్న కాంతలలోనన్

లేదట పతి కొక్కింతయు

సాదం బాయింట యనుట సరి చరవాణీ!                               ౧4

కం.    నీలోని యాటపాటలు

నీలో కనిపించునట్టి నిరుపమ చిత్రా

లాలోకించుటె  పనియౌ

బాలలు వృద్ధుల కునెందు బళి చరవాణీ!                    ౧5

కం.    నిను జూడక మేల్కొనరట

జనులెవ్వరు నిద్రనుండి సర్వజగానన్

నిను గాంచక నిద్రించుట

యనునది లేదను టసత్య మగు చరవాణీ!                    ౧6

కం.    నీవే గురుతుల్యవుగద

నీవే సర్వార్థదాయి నిఖిల జగానన్

నీవే నెచ్చెలి వందరి

కీవే సర్వస్వమందు రిట చరవాణీ!                                        ౧7.

కం.    పలుమాటలు పలుకంగా

వలయునె నిను బొందలేని వారలకిలలో

తలచగ గౌరవ మింతయు

కలుగదు విను మన్న నిజము గద చరవాణీ!.                         ౧౮.

  

కం.    నీవుండిన కరమందున

నేవిధి సుముహూర్తమందు నేవధు వైనన్

పావన మంగళ సూత్రమె

జీవన మని దాల్చగలదు చిరు చరవాణీ!                      ౧౯.

కం.    చిత్రమున గాంచు మాతం

డాత్రంబుగ జూచుచుండె నాయమ మెడలో

సూత్రంబు గట్ట గోరుచు

చిత్రము! వధువు నిచట దలచిన చరవాణీ!                            ౨౦..

రిక్షా బాలిక

రిక్షా బాలిక

శా.     ఏ జన్మంబున జేయు పాపమొ గదా! యీబాల యీతీరుగా

నీజన్మంబున బేదయై బ్రతుకుకై  యేమార్గముం గానమిన్

రోజీరీతిగ బండి లాగును భువిన్ రూపంబు క్షీణించు న

ట్లాజీవం బిటులే తపించ వలెనా? హర్షంబు చేకూరదా?             ౧.

సీ.      తనయీడు వారంద రనునిత్యమును విద్య

లందంగ బడికేగు చందము గను,

తల్లిదండ్రులు వారి కెల్లసౌకర్యంబు

లొనగూర్చు చుండ దా గనుచు నుండు,

చీకుచింతలు లేక యేకాలమును వారు

తిరుగుచుండుట నెప్పు డరయు చుండు,

కౌటుంబికములైన లోటుపాట్లన్నింట

దూరమై హర్షించు తీరు గాంచు

ఆ.వె. తనకు శాపమైన ఘనతర దారిద్ర్య

మెట్టు లొదవె ననెడి గుట్టు తెలియ

కనుదినంబు తాను పనులిట్లు చేయుచు

వికల యౌచు తిరుగు నకట బాల.                                                  ౨.

సీ.      మదిలోన నున్నట్టి చదువు నేర్చుటయన్న

కోరిక సఫలమౌ తీరు లేక,

పెద్ద లందరి జేరి ముద్దు లందుట కోస

మిరవైన మార్గంబు నెరుగ లేక

తోటి వారలలోన మేటియై క్రీడించు

సమయ మొక్కింతైన  నమర కునికి

సమసమాజము నందు తమ కెవ్వరుంగాని

సాయ మించుకయైన చేయ కునికి,

తే.గీ.   బాల బ్రతుకగ బండిని బేల యగుచు

లాగు చుండిన దాకలి కాగలేక

ఆదుకొనియెడి దైవంబు లే దటంచు

మిగుల పేదరికంబున వగచుచుండి.                                               ౩.

కం.    ధరణిని జననం బందున

మరణించెడి వేళనైన మనుజులకు ధనం

బరయగ నంటదు కాదా

నిరుపేదలు ధనికు లేల? నిఖిల జగానన్.                                          ౪.

చం.    అబలను గాను నేననుచు నందరికిన్ విశదంబు చేయుచున్

సబలను గాంచు డీరలని చాటెడు రీతిగ విశ్వ మంతటన్

బ్రబలిన న్యూనతన్ దునిమి బండిని ద్రొక్కు సమర్థురాలుగా

సొబగులు చూపు నాయమకు చూడ నసాధ్యము లేదు పృథ్విలో.     ౫.

కం.    నీతో పోటీ పడగల

నీ తీరును జూడు మనుచు నింపలరంగా

చేతంబు దెలుపు రీతిగ

నాతని వెనుదిరిగి చూచు నాయమ కనగాన్.                                    ౬.

కం.    ఘోరం బగు దారిద్ర్యము

చేరిన యడలంగ వలదు శ్రీప్రద మనుచున్

ధీరత్వము గోల్పోవక

ధారుణి గష్టించ దీరు తథ్యము కాంక్షల్.                                         ౭.

ఆ.వె. అబల లైన నేమి యానందచిత్తులై

శ్రమకు జంక కుండ సడలకుండ

పేదవార మనుచు మోదంబు గోల్పోక

నిలుతురేని భువిని కలుగు సిరులు.                                                 ౮. 

మనభారతం

మనభారతం

ఉ.                ఎచ్చటి కేగెనో తెలియ వీభరతావని శాంతి సౌఖ్యముల్,

ముచ్చట గొల్పు ధర్మములు, మున్నిట నుండిన భ్రాతృభావముల్,

సచ్చరితల్, విధేయతలు, సాంఘికసేవలు, సత్యవాక్యముల్

నిచ్చలు సద్ధితైషులకు నిష్ఠను గూర్చెడి యాదరంబులున్.                   ౧.

సీ.                ఎదుటి వారికి కొంత ముదమార సహకార

మందజేసెడి భావ మసలు లేదు,

స్వార్థంబు విడనాడి సర్వత్ర జగతిలో

కల్యాణ మొనరించు కాంక్ష లేదు,

మృదువుగా మాట్లాడి సదమల హృదయాన

తన్మయత్వము నిల్పు ధ్యాస లేదు,

వృద్ధులై సద్ధర్మ బద్ధులై వెలుగొందు

శిష్టులన్ సేవించు దృష్టి లేదు,

ఆ.వె.            సమత, మమత మరియు సచ్ఛీలసంపద

మృగ్యమయ్యె నేడు, యోగ్యమైన

గుణము కానరాదు కోపతాపంబులే

పెరిగిపోయె నౌర! నిరత మిచట.                                                              ౨.

సీ.                అవినీతి భూతంబు జవసత్త్వములతోడ

అలముకొన్నదిజూడు డవనిలోన

ధరలు నింగికి దాక నరుల కీసమయాన

బ్రతుకు భారం బయ్యె భారతాన

మున్నెన్నడున్ లేని పన్నుల వ్రేటుతో

నిడుములు వ్యాపించె నీయుగాన

మతముల పేరుతో నతకరించుటచేత

భిన్నత్వ మిట నిండె విస్తృతాన

తే.గీ.            కర్మభూమియు, వేదోక్త ధర్మభూమి,

పుణ్యముల చోటు, సర్వథా గణ్య మికను

పావనస్థలి యైనట్టి భరతభువిని

చేవ గోల్పోయె మానవ జీవనంబు.                                                         ౩. 

కం.              వరకట్నాదుల తాకిడి

నిరతంబును హెచ్చుచుండె నిఖిల జగానన్

భరతావని నెవ్వారలు

పరిరక్షణ చేయగల్గు భవ్యాత్ము లికన్.                                                      ౪.

శా.               సత్యం బెల్లెడ జూచినన్ జనులలో సంస్కారభావంబు తా

నత్యంతంబును సన్నగిల్లెను కటా! హానిం బ్రసాదించు దు

ష్కృత్యంబుల్ మితిమీరి పోయినవి, సంఘీభావ మీనేలపై

నిత్యం బయ్యెను దుర్మతి న్నిలుపగా నేరంబు లేపారెగా.                            ౫.

మ.              హరి యేరూపము దాల్చి రావలయునో హర్షంబు చేకూర్చి యి

ద్ధరణిం గావగ, వచ్చు నెన్నడొ గదా! ధర్మంబు నిల్పంగ, నా

కరుణాసింధుని, భక్తరక్షకు, బ్రభున్, కైవల్యసంధాయకున్

స్థిరసద్బుద్ధి యొసంగి సంతతము రక్షింపంగ బ్రార్థించెదన్.                         ౬. 

మామిడి

మామిడి

ఉ.      పచ్చని రూపుతోడ రసవంతములైన ఫలంబు లుర్విలో

నిచ్చెడి కాంక్షతో కనుల కింపగు  పుష్పసమూహ మందరున్

మెచ్చెడి రీతి దాల్చితివి మించిన త్యాగము జూపు నీకు నే

మిచ్చిన యుక్తమౌను నతులియ్యవి యందుము నీవు మామిడీ!                  ౧.

ఉ.      దాతల కెల్ల దాతవయి ధాత్రిని బంచెద వన్నిచోటులన్

చేతము లుల్లసిల్లునటు స్వీయఫలంబులు మానవాళికిన్

మాతకు బోలె నందరి గుమారులరీతి దలంచి యక్కటా

రాతి ప్రహారముల్ గొనియు క్రౌర్యము దాల్చక నీవు మామిడీ!                    ౨.

ఉ.      వేసవిలోన నీఫలము విస్తృతరీతి ముదంబు గూర్చుచున్

భాసిలు పృథ్వివారల కవారితఖాద్యపదార్థరాజమై

ధ్యాస మరల్చలే రవుర తద్గతచిత్తముతోడ జూడ స

న్న్యాసులుసైత మన్నను రవంతయసత్యము కాదు మామిడీ!            ౩.

ఉ.      స్వాదుతరంబుగా ఫలరసంబుల వెల్గుచు నుండి నిచ్చలున్

స్వేదము బట్టునట్లు తమ క్షేత్రములన్ శ్రమియించు వారికిన్

భేదము భావమం దిడని పిన్నలకాదట పెద్దవారికిన్

మేదిని నీఫలామృతము మిక్కిలి హాయిని బంచు మామిడీ!                         ౪.

ఉ.      కాయలు చూడగా రకరకంబుల పచ్చడి వ్యంజనంబు లా

ప్యాయత నిండియుండినవి హర్షము నింపెడి భోజ్యవస్తువుల్

శ్రేయములందజేసి సుఖసిద్ధిని చూపును నీదు పత్రముల్

శ్రీయుతముల్ త్వదీయ పరిశిష్టము లంగము లన్నిమామిడీ!           ౫.

         

ఉ.      ఎండలలోన నిల్చి సుఖమింతయు కోరక నిత్యమిమ్మహిన్

మెండుగ నీడనిచ్చెదవు మేటివి నీవు హితైషులందునన్

కొండొక భావమేల యిదె గూర్చెద నిప్పుడు సన్నుతాంజలుల్

నిండుమనంబుతోడ విను నిర్మలవన్నిట నీవు మామిడీ!                     ౬.

ఉ.      దేవతలెల్ల కాంక్షలను దీర్చగ శ్రీఘ్రము ప్రేమపూర్ణులై

భావన చేయుచుండెదరు త్వత్ఫలరాజిని గాంచినంతనే

యీవిధి మాధురీమహిమ నెట్టుల గాంచితి వేభవంబునం

దో విభవాన్వితా! వ్రతము లొప్పుగ చేసితి వీవు మామిడీ!        ౭.

ఉ.      చక్కని రూప మందుటయు, సర్వజనాళికి మేలు చేయగా

మిక్కిలి ప్రేమభావమును మిన్నగ దాల్చుట, యెల్లవేళలన్

మిక్కుటమైన హర్షమును మేదిని బంచుట లెట్లు పొందినా

వక్కట! పూర్వపుణ్యఫల మందువ? స్ఫూర్తిద వీవు మామిడీ! ౮.

ఉ.      చీకును చింతలే దెపుడు శ్రీలను పొందెడి కాంక్షలేదికన్

లోకహితంబు కోసమయి లోభులనైన సహింతు వెప్పు డే

నాకలి దప్పులంచు పలుకాడవు పాదపవై జలంబులన్

చేకొని సంతసించెదవు చిన్మయ రూపిణివౌచు మామిడీ!                           ౯.

ఉ.      నీకిల సాటి లేరొకరు నిన్గనుచుండెడి దాతలెల్లరున్

నీకరుణామయత్వమును నిర్మల విస్తృతదానశీలతన్

చేకొని లజ్జచేత తమ శీర్షమువంచి చరించుచుందు రో

నాకతరూపమా! విపుల నైష్ఠిక!  సన్నుతులందు మామిడీ!                           ౧౦.

౧౦.౦౩.౨౦౧౭