“ఉపవాసము”

“ఉపవాసము”

నిష్ఠబూని మనిషి నిర్మలచిత్తుడై
భక్తిభావమూని పరవశించి
సతము దేవదేవు స్మరియించువాడౌచు
నుపవసించవలయు నుర్విలోన.

కార్యసాధకంబు కామితఫలదంబు
భగవదర్చనంపు భవ్యపథము
కాన శ్రద్ధతోడ మానవులింపుగా
నుపవసించవలయు నుర్విలోన.

రోగనాశకంబు యోగానుకూలంబు
సంతసంబు పొందు సాధనంబు
కృప జనింపజేయు నుపవాస మగుటచే
నుపవసించవలయు నుర్విలోన.

కాయ మలతియౌను, కలుషంబు లణగారు,
నింద్రియాల శక్తు లినుమడించు
భావశుద్ధి కలిగి జీవంబు వర్ధిల్లు
నుపవసించవలయు నుర్విలోన.

వారమందు గాని పక్షంబు నందైన
నొక్కరోజు నెంచి చక్కగాను
సవ్యమతిని బూని, సౌభాగ్యమని యెంచి
యుపవసించవలయు నుర్విలోన.