“వేసవి కాలము”

“వేసవి కాలము”

కర్మసాక్షియు, జగముల మర్మమెరిగి
దారి జూపంగ వెలుగుల దానమొసగు
మిత్రు డక్కట! యిలవారి మిడిసిపాటు
కాగ్రహించెను వీడెను నిగ్రహంబు.

ఉగ్రరూపంబు దాల్చుచు నుర్విపైన
కరములను చాచి నిప్పులు క్రక్కుచుండె
పడుచులకునైన సత్వంబు లుడుగుచుండ
చెప్పనలవియె వృద్ధుల తిప్పలికను.

మండుటెండకు నొడలెల్ల మాడిపోయె
స్వేద మలమగ దేహంబు చీకిపోయె
గృహములందున, వీధుల, కూడలులను
నిలిచియుండంగ లేమను తలపు కలిగె.

పెదవులారిపోయె మొదలాయె నలసట
ష్ఠీవనంబు కొంత చేయబూన
వెడలకుండె రసము వేసవి మూలాన
నెండిపోయె దేహ మెల్ల గతుల.

ముదము సన్నగిల్లె చిదికిన దుత్సాహ
మాస లుడిగిపోయె వేసవి గని
వరుణదేవు దలచి వర్షంపు రాకకై
నిలిచి చూచుచుండి రిలను జనులు.